کد مطلب:277127
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:159
حافظ محمد بن یوسف گنجی شافعی
(متوفّای سال 658 هجری) ـ كه ابن صبّاغ مالكی در كتاب «فصول المهمّه» از وی به «امام حافظ» تعبیر می كند، و ابن حجر عسقلانی نیز در «فتح الباری فی شرح صحیح البخاری» به روایات او استناد می جوید ـ در كتاب معروف «كفایة الطالب» در مورد امام حسن عسكری (علیه السلام) می نویسد:
«ابو محمّد حسن العسكری... در خانه اش واقع در شهر سامرّا مدفون گردید، یك پسر از خود باقی گذاشت و او «امام منتظر» ـ صلوات اللّه علیه ـ است، ما كتاب خود را با
[ صفحه 154]
نام او به پایان می بریم و جداگانه راجع به وی بحث می نماییم». [1] .
سپس در كتاب معروف دیگرش به نام «البیان فی اخبار صاحب الزمان» به تفصیل درباره آن حضرت سخن می گوید، و روایات وارده در مورد حضرتش را تحت عناوین مختلفی دسته بندی كرده و در باب 25 تحت عنوان: «فی الدلالة علی جواز بقاء المهدی (علیه السلام) حیّاً باقیاً» می نویسد:
«از هنگامی كه غیبت نموده تا كنون زنده است و بقای او از نظر عقلی مانعی ندارد». [2] .
[1] كفاية الطالب، ص 458.
[2] استدلال هاي مشروح و مفصّل و منطقي اين دانشمند را در باب 25 كتاب «البيان في أخبار صاحب الزمان» بخوانيد تا به حقيقت عقيده شيعه درباره مهدي موعود (عليه السلام) به خوبي آگاه شويد.